sessizlik yanıma gelir

ufalanır ellerim
zormuş şiir yazmak
zorlanır dizelerim
seni satırlarda anmak

ağırlaşır adımlarım
harmış geri bakmak
buzlanır yanaklarım
narmış yara sarmak

mırıldanır dillerim
herkese seni sormak
yıpranır düşlerim
umuda umut katmak

bırakır giderim
sigaramda çakmak
kısır kısır gülerim
köprüleri toptan yakmak

heveslerimi bilerim
yeni senlere koşmak
rabden başka ne dilerim
huzur suyunda coşmak

usulca yanağından inen
tadı tuzlu yaşa bak
kinime kinler bilerim
bu mu bana reva hak

leş sırtlanları gibi
dönek cüretkar korkak
dişleri arasında kalbim
yarın daha güzel olacak

günler varsa beklerim
güzel günler yaşanacak
imtihandır sabrederim
sana kimler kucak açacak

cepte eller giderim
sabahtır soğuktur sokak
ayazı erzurumun bilirim
hızlı yürü, acele, çabucak

üzerimde kılıçlar gerilir
hırpalanmış ruhum çorak
dokunma seni de üzerim
avucumda biraz umut, kurak

neşeli çocukların cıvıltısı
bakımsız dökük bir park
at sineklerinin vızıltısı
suyun döndürdüğü çark

bayram sabahı oldu
vatana özlem kusarak
gülücükler erken soldu
özgürlüğe surat asarak

hocanın namesini dinlerim
huşu içinde susarak
büyüklerin elini öperim
elini başıma koyarak

sonra kalabalık çekilir
topuklarına basarak
sessizlik yanıma gelir
omuzlarını kasarak

Sait Çıkrıkçı