Doğru yolu tutmuş bir insanın hayalleri, onu bu dünyadan alır ulvi dünyaya götürür ve Hakk'a ulaştırır. Onların yanında Hakk'tan başka bir şey konuşulmaz.
Kaygusuz Abdal
Bembeyaz bir kar günü,
Aşığın umudu yerle bir oldu,
Gönlü buz tutmuştu,
Gönlünün sıcaklığa ihtiyacı vardı,
Aşk elinden yaralıyım,
Aşk ülkesinde can çekişirim,
Aşık û maşuk zindanındayım,
Mecnun çölünde bir mahkûmum,
Ey yüreğimi sineye çeken,
Firdevs kokulu yâr,
Ateş gibi kül ettin beni,
Ey nazlı yâr,
Bu kadar yaktırdığın yeter değil mi?
