Sonra bir gün orta yaşa varıyorsun ve açabileceğin kapıların hiçbirini açmamış olduğunu fark ediyorsun. Yani bir sabah içinde bir yoksunlukla, unuttuğunu sandığın ama yalnızca uykuya bırakmış olduğunu fark ettiğin bir yığın özlemle uyanıyorsun.
İnci Aral
Ey yüreğimi sineye çeken,
Firdevs kokulu yâr,
Ateş gibi kül ettin beni,
Ey nazlı yâr,
Bu kadar yaktırdığın yeter değil mi?
Her aşık düşer bir kuyuya,
Bu kuyu ne Kenan da,
Ne Yemen de,
Ne de Fizan'dadır,
Ahmet ve Burak, küçücük yaşlardan beri dosttular. Yaşadıkları mahallede hayat bazen zor, bazen de çok öğreticiydi. O akşam sahil kenarında otururken Burak’ın sesi boğuk çıktı:
Devamı..
