Bir insan ne kadar güçlü olursa olsun her zaman manevi bir öğretmene muhtaçtır. Alemin dayancı, güvenci olsan gene de yüzümüze muhtaçsın; apaydın sabah kesilsen, gene bir güneşe ihtiyacın var.
Mevlana
Bembeyaz bir kar günü,
Aşığın umudu yerle bir oldu,
Gönlü buz tutmuştu,
Gönlünün sıcaklığa ihtiyacı vardı,
Aşk elinden yaralıyım,
Aşk ülkesinde can çekişirim,
Aşık û maşuk zindanındayım,
Mecnun çölünde bir mahkûmum,
Ey yüreğimi sineye çeken,
Firdevs kokulu yâr,
Ateş gibi kül ettin beni,
Ey nazlı yâr,
Bu kadar yaktırdığın yeter değil mi?