Bazen insanlar kadar paragraflar da anlamsızlaşır. Hiçbir sözcük seni anlamaz, anlatamaz, yazdıramaz. Çaresiz bırakırlar seni, suskunluğa terk edersin kendini. Sonra biraz daha acı çekersin, hüzün çuvalına eklersin bir şeyler, tekrar yazmaya kalkarsın ve
Özgür Bacaksız
Her aşık düşer bir kuyuya,
Bu kuyu ne Kenan da,
Ne Yemen de,
Ne de Fizan'dadır,
Ahmet ve Burak, küçücük yaşlardan beri dosttular. Yaşadıkları mahallede hayat bazen zor, bazen de çok öğreticiydi. O akşam sahil kenarında otururken Burak’ın sesi boğuk çıktı:
Devamı..
Hiç ummadığın anda,
Gökyüzünden aşk yağmuru yağar,
Ve gönlüne aşk yağmurundan,
Bir damla düşer...
