Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere sığmak zorunda kalacağını farketmeli insan.
Can Yücel
Bembeyaz bir kar günü,
Aşığın umudu yerle bir oldu,
Gönlü buz tutmuştu,
Gönlünün sıcaklığa ihtiyacı vardı,
Aşk elinden yaralıyım,
Aşk ülkesinde can çekişirim,
Aşık û maşuk zindanındayım,
Mecnun çölünde bir mahkûmum,
Ey yüreğimi sineye çeken,
Firdevs kokulu yâr,
Ateş gibi kül ettin beni,
Ey nazlı yâr,
Bu kadar yaktırdığın yeter değil mi?