Vittorio Alfieri (d. 16 Ocak 1749 - ö. 8 Ekim 1803), İtalyan drama yazarıdır.
Ünlü mimar Benedetto Alfieri'nin yeğenidir. Küçük yaşta babasını yitirince annesi tarafından yetiştirildi. 1766′ya kadar Torino Askeri Akademisi'nde okudu. Önce İtalya'nın birçok yerini, sonra Avrupa'nın görülmeye değer kültür merkezlerini dolaştı. Bu dönemde öğrenmiş bulunduğu Fransızcayla ilk eserlerini yazdı. (Philippe, Polynice). 1775′e doğru kesin bir bilinçlenmeyle hem Latincenin hem anadilinin büyük klasiklerini okumaya, inceliklerini öğrenmeye koyuldu; 1774-1787 arasında tüm eserlerinin asıl özünü oluşturan 20 kadar tragedya yazdı. Bu arada Kontes d'Albany ile yaşadığı büyük aşk da hem eserlerine güçlü bir esin kaynağı oldu, hem çalışmasını düzene koydu, hem yaşamanın bütün verimini üretmesine elverişli bir mutluluk sağladı. Sevgilisiyle birlikte Paris'e yerleşti; o ara kocası ölünce dul kalan kontesle evlendi (1788).
1789 Devrimi'ni izleyen karışıklıklar sırasında İl Misogallo (Fransa'ya Karşı) adlı eserine konu olacak nefret, hınç ve yergi duygularıyla dolu olarak Floransa'ya döndü (1792). Ölümünden sonra eşinin ona yaptırdığı mermer lahit, bugün de büyük hayranlıkla seyredilen bir sanat eseri değerindedir (Floransa, Santa Croce Kilisesi). Politik yazıları, yergileri, deneme niteliği taşıyan parçaları zamanla değer yitirmiş görünürse de şiirsel oyunları, hem klasik tragedyanın konu ve düzence dikkatini taşır hem çağdaş bir dram olmanın sahne gücüne elverişlidir. Vita (Yaşam) adlı özyaşam kitabını, Giornali (Günlükler) 1774-1775 ve 1777 başlıklı notlarını, lirik şiirlerini tiyatro edebiyatına eklenmiş başka değerler saymak gerekir. Tragedyalarının onüçü ilkçağ mitoslarıyla tarihinden, biri Kutsal Kitap'tan, beşi orta ve yeniçağ tarihinden konu almıştır.Vittorio Alfieri (d. 16 Ocak 1749 - ö. 8 Ekim 1803), İtalyan drama yazarıdır.
Ünlü mimar Benedetto Alfieri'nin yeğenidir. Küçük yaşta babasını yitirince annesi tarafından yetiştirildi. 1766'ya kadar Torino Askeri Akademisi'nde okudu. Önce İtalya'nın birçok yerini, sonra Avrupa'nın görülmeye değer kültür merkezlerini dolaştı. Bu dönemde öğrenmiş bulunduğu Fransızcayla ilk eserlerini yazdı. (Philippe, Polynice). 1775′e doğru kesin bir bilinçlenmeyle hem Latincenin hem anadilinin büyük klasiklerini okumaya, inceliklerini öğrenmeye koyuldu; 1774-1787 arasında tüm eserlerinin asıl özünü oluşturan 20 kadar tragedya yazdı. Bu arada Kontes d'Albany ile yaşadığı büyük aşk da hem eserlerine güçlü bir esin kaynağı oldu, hem çalışmasını düzene koydu, hem yaşamanın bütün verimini üretmesine elverişli bir mutluluk sağladı. Sevgilisiyle birlikte Paris'e yerleşti; o ara kocası ölünce dul kalan kontesle evlendi (1788).
1789 Devrimi'ni izleyen karışıklıklar sırasında İl Misogallo (Fransa'ya Karşı) adlı eserine konu olacak nefret, hınç ve yergi duygularıyla dolu olarak Floransa'ya döndü (1792). Ölümünden sonra eşinin ona yaptırdığı mermer lahit, bugün de büyük hayranlıkla seyredilen bir sanat eseri değerindedir (Floransa, Santa Croce Kilisesi). Politik yazıları, yergileri, deneme niteliği taşıyan parçaları zamanla değer yitirmiş görünürse de şiirsel oyunları, hem klasik tragedyanın konu ve düzence dikkatini taşır hem çağdaş bir dram olmanın sahne gücüne elverişlidir. Vita (Yaşam) adlı özyaşam kitabını, Giornali (Günlükler) 1774-1775 ve 1777 başlıklı notlarını, lirik şiirlerini tiyatro edebiyatına eklenmiş başka değerler saymak gerekir. Tragedyalarının onüçü ilkçağ mitoslarıyla tarihinden, biri Kutsal Kitap'tan, beşi orta ve yeniçağ tarihinden konu almıştır.
Kaynak: nfku
Önemli : "Vittorio Alfieri" hayatı ve sözleri hakkında hazırlanan bu sayfada bir hata olduğunu düşünüyorsanız veya düzenleme istiyorsanız, geri bildirimde bulunabilirsiniz..
Teşekkür ederiz. demlisozler.com
Bu içerik 861 görüntüleme aldı.
Bu içeriğe ilk yorumu siz bırakın!