Umut İpinde

Gün gelir unutulur verilen bütün vaatler
Gün gelir soyunur kabuğundan gerçekler
Önünde dururken her şeyin çıplaklığıyla
Görülmez olur gerçekler bütün gözler

Umut, ince bir ip, hayata bağlayan
Belki kalbimizdeki kırık kordur ağlayan
Geleceğe dair hayallerle hep
Bu zorlukların içinde hep çağlayan

Endişeler hep vardır, hep olacaktır
Azdır vadiler, karşısında hep dağlar
Zaten hayatın tuzu biberi
Sevdamız yüreğimizin bir köşesinde kalır

Nasıl bir sınavdır anlamak zor
Elde tutulmaz, bırakılmaz bu kor
Geçerken yıllar, gün gibi
Sende bu denkleme kafa yor

Geçer dersin geçmez hep dertlerin
Bir tanesi çıkmaz mı karşıma mertlerin
Ezberlenmiş bir yoldasın her gün aynı
Önünde devrilmez duvar en sertlerin

Erzurum 13.03.2024